در فوتبال، توانایی تعادل برای کاهش صدمات غیر تماسی مهم است.
تاثیر کفش حرفه ای فوتبال بر تعادل در این ورزش مهم است. کفش‌های فوتبال و مربیان فوتسال باید چسبندگی خوبی بر روی سطوح سازگار تضمین کنند.
کفش های مخصوص دویدن برای کاهش اصطکاک روی سطوح سفت طراحی شده اند. هدف از پژوهش حاضر بررسی این نوع کفش ها بر توانایی تعادل بود.
مواد و روش ها
بیست و چهار داوطلب مرد سالم از تیم‌های فوتبال آماتور انتخاب شدند. از آنها خواسته شد که تست BESS (سیستم امتیاز دهی خطای تعادل) را برای اندازه گیری تعداد قسمت های ناپایداری در 6 شرایط انجام دهند:
حالت دو پا، تک پایه و پشت سر هم روی سطوح محکم و فوم. از آنووا با فاکتور (چند کفش) و بونفرونی برای مقایسه میانگین دو نمره کل فرعی (سطح سفت و کف) و نمره کل نهایی (BESS) استفاده شد.
نتیجه گیری
عدم ثبات در هنگام پابرهنه بودن را می توان با این واقعیت توضیح داد که با کفش ها سطح بیشتری وجود دارد که یک فیلتر حسی ایجاد می کند که منجر به اصلاح وضعیت بدن برای بهبود ثبات می شود.
پایداری بیشتر، که در سه نوع کفش پیدا شد، می‌تواند با طراحی برای کاهش اصطکاک (برای کفش‌های دویدن) و وجود ناودانی (برای کفش‌های فوتبال و مربیان فوتسال) تضمین شود.
مدافع کلاسیک و سازمان دهنده دفاع تقریباً 8 درصد و بازیساز 5 درصد مسافت کمتری را در طول بازی طی کردند. جالب تر، مشخصات سرعت بازیکنان بود، که نشان می دهد چقدر مسافت با چه سرعتی دویده شده است.
در مجموع، بازیکنان جناح بالاترین تقاضای بدنی را در یک بازی با طولانی ترین مسافت ها در بالاترین سرعت داشتند. بین نیمه اول و دوم بازی، بازیکنان در نیمه اول 4 درصد مسافت بیشتری را طی کردند.
بازیکنان حرفه ای (از پنج تیم) به طور متوسط 600 متر مسافت بیشتری را نسبت به آماتورها (9 تیم) طی کردند. با استفاده از یک سیستم کامپیوتری تجزیه و تحلیل بازی، دی سالوو و همکاران.
