من از صمیم قلب هر کسی را که قصد تحصیل در رشته نساجی را دارد تشویق می کنم که آن را دنبال کند، هنوز فرصت های زیادی وجود دارد!»
کلماتی که بیش از 20 سال پیش نقل شده‌اند، اما هر کدام هنوز در عرصه نساجی امروزی به طرز قابل توجهی صدق می‌کنند.
به گفته دیوید هینکس، رئیس کالج نساجی ویلسون در دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی (ایالت NC)، رالی، N.C.: «تغییرات قابل توجه در صنعت نساجی در دهه‌های 1980 و 90 با حرکت جمعی به سمت تولید منسوجات در خارج از ساحل منجر به تعطیلی شد.
بسیاری از کارخانه های نساجی به دنبال تولید چادر نماز کودکانه برای تجارت در کشور های اسلامی هستند.
این امر تأثیر مستقیمی بر حذف مدارس نساجی در کالج‌ها و دانشگاه‌ها و تغییر در برنامه‌های ویژه منسوجات داشت که در برنامه‌های علوم مواد ادغام شدند.
همانطور که سایر دانشگاه ها از منسوجات دور شدند، چالشی ایجاد کرد، اما همچنین فرصت هایی را برای ایالت NC ایجاد کرد. ما برعکس عمل کردیم و نام منسوجات را در کالج نساجی ویلسون، برنامه‌های نساجی و تمرکزمان بر صنعت نساجی حفظ کردیم.»
امروزه، کالج نساجی ویلسون ایالت NC همچنان بزرگترین مدرسه متمرکز بر منسوجات در ایالات متحده است و جامع ترین برنامه های ارائه شده را به منسوجات و صنعت نساجی ارائه می دهد.
به گفته دین هینکس، «قبل از تغییر، همکاری سالمی بین مدارس سنتی نساجی مانند Clemson، Georgia Tech، Philadelphia Textile، NC State و دیگران وجود داشت.
این به یک اکوسیستم کوچک تبدیل شده بود که همه را از طریق یک رقابت سالم برای دانش آموزان و همچنین برنامه های مشترک گاه به گاه بالا می برد.
امروزه، برخی از مدارس نساجی دیگر که توسط دین هینکس ذکر شده است، هنوز برنامه های نساجی را به شکلی ارائه می دهند، اما مانند صنعت مورد حمایت آن، تغییرات زیادی رخ داده است.
«در حالی که تولید نساجی به طور گسترده به خارج از ایالات متحده صادر می شد، باید بدانید که طراحی، مهندسی و توابع توسعه هرگز از بین نرفتند.
مایک لئونارد، رئیس دانشگاه، دانشکده طراحی و مهندسی در کالج طراحی، مهندسی و بازرگانی کانبر در دانشگاه توماس جفرسون، فیلادلفیا، خاطرنشان کرد:
این کارکردها هنوز در ایالات متحده پر رونق هستند و تولید در حال بازگشت است. دانشگاه فیلادلفیا، که قبلا به عنوان نساجی فیلادلفیا شناخته می شد.
